پریسا صفایی فراهانی دختر محسن صفایی فراهانی در یادداشتی به پدرش شرح دلتنگی‌های خود و مادرش را نوشت. متن کامل این نامه که در روزنامه اعتماد منتشر شده به شرح زیر است:
سلام پدر؛ دلم در خلاء بي خبري از تو مثل دل گنجشک شده و براي ديدنت پر پر مي‌زنه. مامان هر روز پيغام ضبط شده يک دقيقه‌اي‌ات را از روي پاسخگوي تلفن گوش مي‌ده که صداي نازنينت را بشنوه و با تمام وجودش مي‌بلعه و در تنهايي‌اش پيراهن‌هايت را بو مي‌کنه که حس کنه نزديکشي و همين دور و اطرافي. هميشه فکر مي کردم مامان خيلي زن قوي ايه که سال هاي سال در کنار تو همراهت بوده و کار زياد، دير آمدنها، جلسه‌هاي پشت سر هم کاري، کار و کار و کار در تمام تعطيلات، ماموريت‌هاي طولاني… و دوندگي‌هاي دلسوزانه‌ات را براي ورزش، دانشجويان در بند، اصلاح و شکوفايي اقتصاد و صنعت وطنت حمايت کرده. البته بي‌شک زن قوي‌ايه اما اين روزها شمع وجودش در التهاب بي‌خبري و نگراني از وضعيت روحي و جسمي تو جلوي من ذوب مي‌شه و من ناتوان از کمک به او و اطرافيان، تظاهر به نديدن مي‌کنم. خانواده مستاصلانه در حال دوندگي براي اثبات بي‌گناهي و خدمات خالصانه تو در 30 سال گذشته‌اند اما افسوس که دري گشوده نيست و پشت درهاي بسته روزها در انتظارند و در وطن خود احساس بي کسي و غربت مي‌کنند. اين روزها نام سازمان‌ها و نهادها و مسوولاني را بايد ياد بگيرم و ازشون درخواست ملاقات و رسيدگي کنم که در تمام عمرم نمي‌شناختم و نيازي به دانستن هم احساس نمي‌کردم، نام سايت‌ها و وبلاگ‌هايي را ياد گرفتم که تا به حال نيازي به مراجعه بهشون نمي‌ديدم، اما شايد اين روزها جدا از زجري که از نبودنت و شرايط حساست مي‌کشيم، اما بيشتر تو را و اعتقاداتت را درک مي‌کنيم و همراهت هستيم و بيش از پيش با هموطنان مان احساس يکدلي مي‌کنيم. اين روز ها عشق و همدلي و همبستگي را که تو هميشه آرزويش را داشتي و ما تا به حال شاهدش نبوديم، نظاره‌گريم و اي کاش تو هم بيايي و ببيني که 30 سال زحمتت به هدر نرفته و به رغم قدر نشناسي برخي دولتمردان، مردمي که برايشان زحمت کشيدي آگاهانه قدر تو را مي‌دانند و براي خدماتت ارزش قائلند و خدمات 30 ساله شما را به يک کيفرخواست غيرمنصفانه نمي‌فروشند و صداي بي صداي شما عزيزان در بند را با گوش جان مي‌شنوند و باورتان دارند. همه خانواده براي ديدارت ثانيه شماري مي‌کنيم و از خدا مي‌خواهيم پشت و پناهت باشد.
دخترت پريسا (صفايي فراهاني)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر